Leksykon ziól

Aloes:
Działa przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie i znieczulająco. Ma właściwości przeciwgrzybiczne i przeciwrobacze. Reguluję przemianę materii, wzmacnia organizm, przyspiesza gojenie się ran. Ma właściwości przeczyszczające. Syrop z aloesu jest środkiem krwiotwórczym. Większe dawki są niebezpieczne, szczególnie dla kobiet w ciąży. Aloes blokuje wchłanianie żelaza przez organizm, dlatego nie powinno się stosować tych środków jednocześnie.

Aronia czarnoowocowa:
Owoce i sok działają silnie utleniająco, przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie, a także przeciwkrwotocznie. Wzmacnia naczynia krwionośne, obniża ciśnienie krwi. Sok stosuje się w chorobach przewodu pokarmowego, miażdżycy, anemii, cukrzycy. Opóźnia proces starzenia się skóry.

Babka wąskolistna (lancetowata):
Wzmaga krzepliwość krwi, oczyszcza krew, płuca i żołądek. Działa wykrztuśnie oraz moczopędnie. Chroni organizm przed wirusami.
Zewnętrznie działa gojąco na rany, regeneruje naskórek, stosuje się na wysypki i wrzody.

Bez czarny:
Kwiaty działają napotnie, moczopędnie, uszczelniają naczynia krwionośne, zwiększająich elastyczność. Owoce działają rozwalniająco, napotnie, moczopędnie, przeczyszczająco, przeciwbólowo, usuwają z organizmu toksyny. Liście mają właściwości moczopędne i napotne, zwiększają odporność na choroby zakaźne. Nie należy jeść surowych owoców, mają właściwości trujące.

Brzoza brodawkowata:
Liście działają moczopędnie, oczyszczająco, także napotnie. Kora oczyszcza krew, działa przeciwgorączkowo. Sok pomaga wydalić z organizmu niechciane produkty przemiany materii. Odwar podawany doustnie działa przeciwzapalnie na przewód pokarmowy. Przetwory z brzozy muszą być dawkowane przez lekarza! Płukanka nadaje się do włosów przetłuszczających się, stosowana także na porost włosów.  Zewnętrznie odwar z kory stosuje się przy zapaleniu węzłów chłonnych, a także do kąpieli odświeżających.


Bylica Estragon (estragon)
Działa przeciwzapalnie, przeciwskurczowo oraz moczopędnie, wzmaga wydzielanie soku żołądkowego, dlatego napary stosuje się przy braku łaknienia. Napar pomaga usunąć pasożyty z organizmu. W kuchni świeża lub suszona używana, jako przyprawa do sosów, surówek, gotowanych i duszonych warzyw, a także do zalewy octowej.
Nie stosować w czasie ciąży!

Chmiel zwyczajny:
Wpływa regulująco na krew, wspomaga porost włosów, działa nasennie, pomaga przy wzdęciach i odbijaniu. Koi nerwy, poprawia nastrój. Obniża ciśnienie, zmniejsza popęd płciowy. Zewnętrznie stosuje się okłady na rany oraz w stanach zapalnych skóry.


Czarnuszka siewna:
Roślina działająca moczopędnie, wiatropędnie, rozkurczowo, przeciwbakteryjnie, przeciwbólowo. Pobudza laktację, a także reguluje miesiączkę. Ma działanie odtruwające. Nasiona w kuchni mogą zastępować pieprz. Mają ostry korzenny smak, nadają się do pieczywa lub do mięs.

Dąb szypułkowy:
Odwary z kory stosuje się przy nieżytach żołądka i jelit, biegunkach i zatruciach. Zewnętrznie odwar z kory jest stosowany przy odmrożeniach, oparzeniach, przy nadmiernym poceniu się (dodawany do kąpieli), a także do płukania jamy ustnej i gardła. Nadaje się do płukanek do włosów ciemnych.
Za duża ilość powoduje wymioty.

Dziurawiec zwyczajny:
Napary stosuje się w schorzeniach żołądka, wątroby, a także dla wzmocnienia naczyń włosowatych. Obniża ciśnienie. Stosowana także na stany depresyjne, ułatwia zasypianie. Wspomaga pracę mózgu. Zewnętrznie używa się do płukania jamy ustnej przy zapaleniu dziąseł, a także na oparzenia II i III stopnia.
Nie należy się opalać po spożyciu dziurawca.

Fiołek trójbarwny (bratek, fiołek polny):
Napar z ziela używa się w schorzeniach pęcherza moczowego i nerek. Pomaga w leczeniu trądziku. Okłady z naparu i sproszkowanego ziela wymieszanego z wodą stosuje się przy schorzeniach skórnych, egzemie, trądziku, wysypkach.

Glistnik jaskółcze ziele:
Wewnętrznie wyciągi wodne i alkoholowe stosowane są w zaburzeniach trawienia i miesiączkowania. Zewnętrznie stosuje się do przemywania ran. Świeży sok jest stosowany do zwalczania brodawek. Trujący!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz