Klimat świąt Wielkanocnych sprawia, że przyglądam się bliżej
świątecznym tradycjom i potrawom. I choć już po świętach (Alleluja) to warto
spojrzeć z bliska na pewien korzeń – ale uwaga zbytnia bliskość wywołuje łzy ;)
Chrzan to roślina z rodziny kapustowatych. Najczęściej
wykorzystywaną jego częścią jest korzeń, ale jadalne są także liście, młode
pędy i kwiaty. Wszystkie części są jednak bardzo aromatyczne (pełne olejków
eterycznych) więc sprawdzają się najlepiej jako przyprawa, czy dodatek do
głównego dania.
Dziki chrzan rosnący na polach jest bardzo ostry w smaku i
jest lepszy w lecznictwie, w kuchni natomiast polecam chrzan ogrodowy. Pamiętajcie
jednak, że gotowanie osłabia jego wartości odżywcze a także zabija całkowicie
właściwości lecznicze.
Dlaczego chrzan piecze? Poznaj MOC CHRZANU:
Chrzan ma silne właściwości rozgrzewające , bakteriobójcze i
bakteriostatyczne dzięki substancji zwanej synigryną. Jest to glikozyd, który
występuje u większości roślin kapustowatych.
Zawiera znaczne ilości witaminy C, a także (ale zdecydowanie
mniej) B, E oraz prowitaminę A
Chrzan jest bogaty także w sole mineralne: wapnia, potasu,
siarki, fosforu, magnezu i żelaza
A jak ta moc przekłada się na WŁAŚCIWOŚCI:
- Roślina działa przeciwwirusowo, przeciwgrzybicznie, a także wykrztuśnie
- Lotne olejki eteryczne są pomocne przy napadach kaszlu i uporczywych bólach głowy
- Związki zawarte w chrzanie działają pobudzająco na serce, jednocześnie obniżają ciśnienie krwi
- Wykazują działanie przeciwreumatyczne, moczopędne, napotne oraz odtruwające
- Przede wszystkim poprawiają trawienie. Chrzan wzmaga wydzielanie żółci, reguluje perystaltykę jelit, a także zaostrza apetyt
- Działa drażniąco na skórę, okłady z tartego chrzanu pomagają przy bólach reumatycznych, czy nerwobólach, a także zwalczają bóle mięśniowe pleców, zapalenie korzonków nerwowych, wrzody i piegi.
CHRZAN W LECZNICTWIE:
UWAGA: nie należy stosować chrzanu w stanach zapalnych
przewodu pokarmowego, wątroby i nerek. Nie wolno pozostawiać okładów zbyt
długo, gdyż mogą wywołać zapalenie i mogą pojawić się bąble.
OKŁADY - tarty miąższ należy przykładać w postaci okładu do momentu,
aż skóra zacznie piec. Gdy poczujemy pieczenie należy zdjąć okład i poczekać aż
zaczerwienienie zniknie. Można wtedy powtórzyć okład.
MACERAT – 15-30g chrzanu na 1 litr wody. Macerować 12
godzin. Przy artretyzmie popijać 2 filiżanki dziennie między posiłkami.
SYROP – korzeń pokroić w talarki położyć na talerzu i
zasypać cukrem. Popijać 2 łyżeczki, jako środek żółciopędny.
WINO – Przy niestrawności, niedomodze wątroby, nerwicy żołądka
i nieżytach przewodu pokarmowego zażywać 2-3 razy dziennie po łyżeczce, a
jako środek przeciwszkorbutowy pić 30 g dziennie.
Jak przygotować wino?
Garść świeżo utartego chrzanu zalać pół litra białego wina
gronowego. Zakorkować i postawić w chłodnym miejscu (najlepiej piwnicy, może
być też lodówka) na tydzień.
Św. Hildegarda polecała chrzan jako środek leczniczy już w
XI w. Ja nieświęta idąc jej przekładem polecam, nie tylko od święta ;)
Dziekuje, bardzo ciekawy wpis! Wino na pewno przygotuje!
OdpowiedzUsuńUWIELBIAM !
OdpowiedzUsuńnie miałam pojęcia, że chrzan ma takie właściwości, może dlatego, że ja go nie lubię :(
OdpowiedzUsuńDawno nie było takiego artykułu. Bardzo fajny wpis.
OdpowiedzUsuń